راکتور بیهوازی دارای بستر لجن و جریان رو به بالا (UASB) در سال 1971 در دانشکده کشاورزی واخینگتن هلند معرفی شد. این فرآیند بیهوازی شامل مخزنی است که جریان فاضلاب از کف مخزن به سمت بالا حرکت میکند و در حین حرکت به بالا از میان بستر بیولوژیکی (پد لجن یا لجن گرانولی) عبور میکند که این امر باعث کاهش مواد بیولوژیکی فاضلاب میگردد. به دلیل زمان ماند کوتاه در این راکتورها، پسابهایی با غلظت COD بالا و مواد معلق کم راندمان بهتری برای تصفیه دارند.
دپارتمان مهندسی محیط زیست دانشگاه دموکریتس یونان، عملکرد راهبری این راکتورها را به صورت موازی و سری مورد بررسی قرار داد. نتایج تحقیقات حاکی از آن است که برای رسیدن به راندمان 90% حذف COD به زمان ماند حدود 10-9 ساعت برای حالت موازی نیاز است در حالی که زمان حدود 5-4 ساعت برای حالت سری کافی و مناسب میباشد. در این مطالعه حجم مورد نیاز برای فاز متانزایی راکتورهای سری تا 50% در مقایسه با راهبری موازی کاهش پیدا کرد.
نتایج نشان میدهد در زمان ماند هیدرولیکی یکسان، راندمان حذف COD در حالت سری بیشتر میباشد و نیز حجم مورد نیاز برای ساخت راکتورهای UASB به صورت سری میتواند 50-40 درصد کاهش یابد که متعاقباً کاهش هزینه ساخت و صرفهجویی اقتصادی را هم در پی دارد.
منابع
Vasileios, I. D and Alexandros, A. (2007). Comparison of single- and two-stage UASB recators for anaerobic treatment of synthetic fruit wastewater. Enzyme and Microbial Technology. 42, pp.; 6-10
Ali,T. Wastewater Biological Treatment Processes. Tehran University